Marije

Heel soms zou ik terug willen reizen in de tijd. De eerste hapjes, het leren zwaaien en je vrolijke gebrabbel.  Heel soms zou ik de klok stil willen zetten. Gewoon om in dat ene moment te blijven hangen. Te zweven en niet verder te vallen. Die schaterlach, de twinkeling in je ogen of die ene […]

Die had totaal geen zin om op de foto te gaan. Dat zou je niet zeggen als je deze foto ziet. In zijn optiek is het saai en had hij geen zin. Zonde van je tijd om binnen met de familie te zijn terwijl je ook buiten andere dingen had kunnen doen. Deze 2 jongens

Vrijdagmiddag 2 december 15:30 was het zo ver. Ik kreeg een lang verwacht appje. Of ik in de auto wou stappen om naar hun huis te komen. De weeën hadden doorgezet en er was 5 cm ontsluiting. Vol gezonde spanning en enthousiasme ben ik naar ze toe gereden. Kort ritje van ongeveer 7 minuten. En

In de zomervakantie, die voor mijn gevoel ver achter ons ligt, hebben we mee mogen zeilen bij de SKS. 2 weken wedstrijdzeilen op de Friese meren en wateren op het skûtsje van Langweer. Voor de niet Friezen, een skûtsje is een grote zeilboot. Wat een beleving. Het is lastig te omschrijven maar je leeft in

Soms sta je met de rug tegen een muur en moet je kiezen. Er zijn keuzes die heel easy peasy zijn. Maar er zijn beslissingen die je niet in de koude kleren gaan zitten. Die probeer je vaak zo lang mogelijk uit te stellen. Want het beste van beide werelden wie wil dat nou niet?

3 kleine stuiterballen vangen mij op zodra ik de woonkamer binnen stap. Spontane knuffels en grote verhalen vliegen mij om de oren. Wat een feest om hier te mogen zijn. Een warmer welkom kun je je niet voorstellen. De laatste happen van de lunch worden gegeten want ze kunnen niet wachten om hun kleine broertje